-
1 stale
нареч.• постоянно* * *постоянно; всё время;\stale powtarzać всё время повторять; \stale zamieszkiwać постоянно проживать; \stale się spóźniać всё время опаздывать
+ ciągle, wciąż* * *постоя́нно; всё вре́мяstale powtarzać — всё вре́мя повторя́ть
stale zamieszkiwać — постоя́нно прожива́ть
stale się spóźniać — всё вре́мя опа́здывать
Syn: -
2 zamieszkiwać
1. (-kuję, -kujesz); vt( o zwierzętach) to inhabit2. vi(książk: mieszkać) to dwell* * *ipf.1. ( o zwierzętach) inhabit.2. ( o ludziach) (= mieszkać na stałe w jakiejś miejscowości) reside; (= zajmować jakiś teren) (o plemionach, ludach) inhabit.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamieszkiwać
-
3 reside
[rɪ'zaɪd]viPhrasal Verbs:* * *verb (to live or have one's home in a place: He now resides abroad.) zamieszkiwać na stałe
См. также в других словарях:
zamieszkiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zamieszkiwaćkuję, zamieszkiwaćkuje, zamieszkiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: przebywać na danym terenie; gnieździć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aligatory… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamieszkać — dk I, zamieszkaćam, zamieszkaćasz, zamieszkaćają, zamieszkaćaj, zamieszkaćał, zamieszkaćany rzad. zamieszkiwać ndk VIIIb, zamieszkaćkuję, zamieszkaćkujesz, zamieszkaćkuj, zamieszkaćiwał, zamieszkaćiwany 1. «zająć jakiś lokal, jakieś pomieszczenie … Słownik języka polskiego
mieszkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mieszkaćam, mieszkaća, mieszkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować, użytkować jakieś pomieszczenie, lokal jako główne miejsce pobytu, przebywać gdzieś stale lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego